HEPATITIS B IMMUNE GLOBULIN

HEPATITIS B IMMUNE GLOBULIN

موارد مصرف:

این فراورده برای پیشگیری از بیماری هپاتیت B مصرف می ‌شود.

عوارض جانبی: درد موضعی در محل تزریق، کهیر و آنژیوادم و شوک آنافیلاکسی از عوارض جانبی این دارو می ‎باشند.

تداخل‎‌های دارویی: به دلیل تداخل اثر با واکسن‎ های ویروسی، تا 3 ماه بعد از تزریق ایمنوگلوبولین هپاتیت‌ B، از تجویز واکسن‎‌های ویروسی باید پرهیزکرد.

نکات قابل توصیه: به دلیل احتمال بروز واکنش‌ های شدید، از تزریق داخل وریدی اجتناب شود. از راه داخل عضلانی و ترجیحاً در عضله ران یا دلتوئید تزریق شود.

مقدار مصرف: برای پیشگیری بعد از تماس مقدار توصیه شده ml/kg 0/06 می ‌باشد و مقدار معمول برای بزرگسالان معادل 5-3میلی لیتر (معادل mg IgG/kg 10) است. مقدار مورد نیاز را باید بلافاصله (طی 7 روز) بعد از تماس از راه داخل عضلانی تزریق کرد. 30-28 روز بعد این تزریق را باید تکرار نمود. در پیشگیری در نوزادان متولد شده از مادران HBsAg مثبت بلافاصله بعد از تولد (طی 12 ساعت) مقدار 0/5میلی لیتر از دارو را باید در داخل عضله ران تزریق کرد. همچنین برای این نوزادان در طی 7 روز بعد از تولد یک نوبت واکسن هپاتیت B تزریق شود. اگر در اولین نوبت تزریق واکسن تا 3 ماهگی نوزاد تعویق افتاد، تزریق نوبت دوم و سوم این فراورده (0/5میلی لیتر) در 3 ماهگی و 6 ماهگی ضروری است.
برای افراد در معرض خطر با عفونت هپاتیت ایمنوگلوبولیــــن هپــــــاتیت B (برای نوزادان 0/5میلی لیتر و برای بزرگسالان ml/kg 0/06) را همزمان یا 1ماه قبل از واکسن هپاتیت B باید تزریق کرد. در جلوگیری از عود هپاتیت بعد از پیوند کبد units/dose 20000 تا دستیــــــــابی به سطـــح سرمی anti-HBs به میزان units/L 500 یا بیشتر از راه داخل وریدی تزریق شود. اولین نوبت همزمان با عمل پیوند کبد و سپس تجویز روزانه تا در روزهای 1 تا 7 و بعد از آن هر دوهفته یک بار تا هفته 12 و بعد ماهیانه تا پایان عمر ادامه یابد. برای بیمارانی که قادر به رسیدن به سطح سرمی(units/L 500) نیستند، مقدار دارو باید تعدیل گردد. تزریق داخل وریدی باید با سرعت ml/min 2 و از طریق یک خط وریدی و پمپ انفوزیون مجزا انجام شود و در صورت ناراحتی بیمار یا بروز عوارض جانبی سرعت به ml/min 1 کاهش یابد.

اشکال دارویی

Injection: 200IU/ml (IM), 50IU/ml (IV)