سیگار کشیدن

سیگار کشیدن

• ترك سيگار چه اهميتي دارد؟

ترك سيگار بسيار مهم است. استعمال دخانيات قابل پيشگيري­ترين عامل مرگ و مير است. استعمال سيگار هر ساله یک سوم موارد مرگ و مير ناشي از سرطان را شامل مي­شود. استعمال سيگار شايعترين عامل بيماريزاي سرطان ريه است كه نهايتاً موجب مرگ بيمار مي­شود. همچنين سيگار با سرطان­هاي ديگر مثل سرطان مري، حنجره، كليه، پانكراس (لوزالمعده) و دهانه رحم ارتباط دارد. استعمال سيگار مشكلات ديگري براي سلامتي ايجاد مي­كند، مثل بيماري هاي مزمن ريه، بيماريهاي قلبي، استعمال سيگار طي بارداري سبب اثرات زيان­باري روي جنين مي­شود. مثل زايمان زودرس، وزن كم نوزاد هنگام تولد.

• فوايد زودرس ترك سيگار چيست؟

فوايد سلامتي ناشي از ترك سيگار قابل توجه مي­باشد. تقريباً بلافاصله، گردش خون شخص شروع به بهبود مي­كند وسطح مونو اكسيد كربن در خون شروع به كاهش مي­كند (مونواكسيدكربن گازي بي­رنگ و بي­بو است كه در دود سيگار يافت مي­شود و سبب كاهش توانايي خون در حمل اكسيژن مي شود). تعداد نبض و فشارخون شخص سيگاري به طور غير طبيعي بالاست، كه پس از ترك سيگار شروع به برگشت به حد طبيعي مي­كند. بلافاصله چند روز پس از ترك، احساس شخص از مزه و بو برمي­گردد و نفس كشيدن براي شخص راحت­تر مي­گردد.

• اثرات دير رس ترك سيگار چيست؟

افرادي كه استعمال سيگار را ترك مي­كنند نسبت به افرادي كه به كشيدن سيگار ادامه مي­دهند زندگي طولاني­تري دارند. بعد از 15- 10 سال در اين افراد خطر مرگ زودرس ناشي از سيگار مثل افرادي مي­شود كه هرگز سيگار  نكشيده­اند. حدود 10 سال پس از ترك سيگار خطر مرگ ناشي از سرطان 50-30 درصد كمتر از كساني است كه به كشيدن سيگار ادامه مي­دهند. زناني كه استعمال سيگار را قبل از شروع بارداري ترك مي­كنند يا كساني كه در سه ماهه اول بارداري سيگار را ترك مي­كنند خطر تولد نوزاد با وزن كم و ديگر خطرات مرتبط با استعمال سيگار در بارداري در آنها كم مي­شود. ترك سيگار همچنين خطر ساير بيماريهاي مرتبط با استعمال سيگار را كاهش مي­دهد مثل بيماري هاي قلبي و بيماريهاي مزمن ريه. همچنين فوايد زيادي در ترك سيگار براي افرادي كه بيمار هستند يا افرادي كه مبتلا به سرطان هستند وجود دارد. ترك سيگار خطر ابتلا به عفونتها را كاهش مي­دهد، مثل پنوموني كه سبب مرگ در بيماراني مي­شود كه همزمان مبتلا به ساير بيماريها نيز مي­باشند.

• آيا خطر پس ا ز ترك سيگار كم مي­شود؟

ترك سيگار خطر ابتلا به سرطان را كاهش مي­دهد و اين مزيت سبب طولاني­تر شدن مدت زماني مي­شود كه افراد ديگر سراغ سيگار نروند. در افراد با ترك سيگار خطر ابتلا و مرگ ناشي از سرطان ريه و همچنين خطر ابتلا به ساير سرطان­ها كاهش مي­يابد. احتمال مرگ زودرس و شانس ابتلا به سرطان كه به علت سيگار ايجاد مي­شود به تعداد سالهاي استعمال سيگار، تعداد پاكت­هاي مصرفي در روز، سن شروع استعمال سيگار، وجود يا عدم وجود بيماري در زمان ترك سيگار بستگي دارد.

• در چه سني ترك سيگار بيشترين فايده را دارد؟

در هر سني ترك سيگار در زن و مرد سودمند است. ممكن است افراد مسن تر تمام مزاياي ترك سيگار را دريافت نكنند. به هر حال، خطر مرگ در 16 سال آينده در افرادي كه قبل از 50 سال سيگار را ترك      مي كنند در مقايسه با افرادي كه به استعمال سيگار ادامه مي­دهند مشابه است. تا سن 64 سالگي، شانس مرگ مشابه افرادي است كه هرگز سيگار نكشيده­اند. در افراد مسن­تر كه استعمال سيگار را كنار گذاشته­اند خطر مرگ ناشي از بيماريهاي كرونر قلب و سرطان ريه كاهش مي­يابد. همچنين مزاياي زودرس (مثل بهبود خون رساني، افزايش انرژي و ظرفيت تنفسي) دلايل خوبي براي افراد مسني است كه سيگار را ترك كرده­اند.

• مشكلات مرتبط با ترك سيگار چيست؟

ممكن است ترك سيگار سبب اثرات كوتاه مدتي شود به خصوص در افرادي كه مدت طولاني سيگار       مي كشيده­اند. افرادي كه سيگار را ترك كنند معمولاً دچار اضطراب، تحريك پذيري، گرسنگي، خستگي مفرط، اختلال در خوابيدن و اختلال در تمركز مي­شوند. خيلي از استعمال كنندگان پس از ترك سيگار به وزنشان اضافه مي­شود كه معمولاً كمتر از 10 پوند (5/4 كيلوگرم) مي­باشد، اين تغييرات به تدريج ناپديد مي شوند. افرادي كه سيگار را ترك مي­كنند براي آينده سالم­تر شانس بيشتري دارند.

• چگونه مراقبين سلامت در ترك سيگار به افراد كمك مي­كنند؟

پزشكان و دندانپزشكان منابع اطلاعاتي مناسبي هستند كه درباره خطرات استعمال سيگار روي سلامت و همچنين منافع ترك سيگار مي­توانند افراد را آگاه كنند. آنها مي­توانند درباره استفاده مناسب و عوارض جانبي بالقوه درمان جايگزين با نيكوتين به بيماران اطلاع رساني كنند و به آنها كمك كنند تا برنامه­هاي ترك سيگار مقطعي را دريافت كنند. پزشكان و دندانپزشكان در هر ويزيت با سؤالاتي كه در مورد سيگار از بيماران مي­پرسند مي­توانند نقش مهمي داشته باشند.اطلاع رساني به بيماران به منظور ترك سيگار، كمك به بيماران با دادن اطلاعات در مورد ترك سيگار، فراهم كردن اصول كمك به خود، دادن پيشنهاداتي در مورد درمان جايگزين با نيكوتين و ترتيب دادن ويزيت هايي براي پيگيري درمان، اهميت نقش مراقبين سلامت را نشان مي­دهد.

• درمان جايگزين با نيكوتين چيست؟

نيكوتين دارويي است كه در سيگار و انواع ديگر تنباكو يافت مي­شود و سبب اعتياد مي­گردد. محصولات نيكوتين در دوزهاي كم و ثابت نيكوتين در بدن منجر به از بين بردن نشانه­هاي ناشي از ترك مي­شوند. اين نشانه­ها اغلب در افرادي كه سعي در ترك سيگار دارند احساس مي­شود. اين فرآورده­ها در چهار فرم وجود دارند (برچسب­ها، آدامس، اسپري بيني و استنشاقي) كه به نظر مي­رسد موثر باشند. شواهدي موجود      مي باشد كه تركيب برچسب هاي نيكوتيني با آدامس­هاي نيكوتيني يا با اسپري بيني نيكوتيني اثر    طولاني تري در ترك سيگار در مقايسه با استفاده از يك نوع تركيب جايگزين نيكوتين دارد. اثر آدامس نيكوتيني در تركيب با برچسبهاي نيكوتيني در كاهش نشانه­هاي ناشي از ترك سيگار بهتر از درمان دارويي به تنهايي است. محققين به استفاده از تركيب جايگزين­هاي نيكوتيني حتماً با مشاوره با پزشك، دندانپزشك، داروساز يا ديگر مراقبين بهداشت توصيه مي­كنند.

• برچسب نيكوتيني:

اين فرآورده بدون نسخه در دسترس هستند يك ميزان ثابتي از نيكوتين از طريق پوست عبور مي­دهند. برچسب­هاي نيكوتيني براي درمان ترك سيگار در قدرتهاي متفاوتي مثلاً براي ترك 8  هفته­اي وجود دارند. در درمانهاي پيشرفته دوزهاي نيكوتين به تدريج پايين آورده مي­شود. برچسب­هاي نيكوتين معمولاً براي افراد با مشكلات پوستي يا آلرژيك گزينه مناسبي نيستند.

• آدامس نيكوتيني:

اين محصول در داروخانه­ها در دسترس مي­باشد (2 ميلي گرم و 4 ميلي گرم). جويدن آدامس نيكوتيني سبب رهايي نيكوتين در جريان خون از طريق مخاط مي­شود. آدامس نيكوتيني براي افرادي كه بيماريهاي مفصل، فك تحتاني و فوقاني يا ديگر مشكلات دندانپزشكي دارند مناسب نمي­باشند.

• اسپري بيني نيكوتيني:

در سال 1996 توسط FDA تاييد شده است. اين دارو حتماُ بايد توسط پزشك تجويز شود. اسپري بيني داراي پمپي حاوي نيكوتين مي­باشد كه استعمال كنندگان تنباكو مي­توانند آن را استنشاق كنند، زماني كه به كشيدن سيگار ترغيب مي­شوند مناسب مي­باشد. در افراد جوان، افراد با مشكلات سينوس­ها و بيني و آسم توصيه نمي­شود.

• نيكوتين استنشاقي:

اين محصول فقط با نسخه پزشك در دسترس قرار مي­گيرد و تائيديه FDA  سال 1997دارد.

اگر چه استنشاقي نام گرفته است ولي مثل سيگار به ريه­ها نمي­رسد. اكثر نيكوتين فقط به دهان و گلو    مي رسد و توسط غشاء مخاطي جذب مي­شود. عارضه جانبي آن اكثراً تحريك دهان و گلو و ايجاد سرفه است. هر كسي با بیمارهای تنفسی مثل آسم بايد با احتياط مصرف كند.

• آيا ترك سيگار بدون كمك نيكوتين امكان پذير است؟

بوپروپيون. يك داروي ضد افسردگي است كه با تجويز پزشك در اختيار قرار مي­گيرد. در سال 1997 توسط FDA  تائيد شده است. اين دارو به منظور درمان اعتياد به نيكوتين مصرف مي­شود. اين دارو مي­تواند سبب كاهش نشانه­هاي ناشي از ترك سيگار و كاهش ميل به سيگار مي­شود. بعضي از عوارض بو پروپيون شامل دهان خشك، اختلال در خواب رفتن، سرگيجه و راشهای پوستي است. افرادي كه سابقه تشنج دارند يا به اشتهايي عصبي يا پرخوري عصبي دارند يا ديگر بيماري ها كه با بوپيروپيون تداخل ايجاد مي­كند، نبايد مصرف شود.

• چه تلاشي در ترك سيگار بعد از عود بايد شود؟

در خيلي از سيگاريها ترك سيگار سخت است. آنها معمولاً قبل از ترك كامل سيگار چندين بار سعي در ترك داشته­اند. همچنين احتمال عود در چند هفته يا ماه اول بعد از ترك وجود دارد. افرادي كه به مدت سه ماه سيگار را ترك كنند مي­توانند بقيه زندگيشان را بدون سيگار سپري كنند.